20 jarig jubileum Stichting Helpende Handen India
Een moment om even bij stil te staan.

Oprichting:
Op dinsdag 30 december 1997 werd de oprichtingsakte ondertekend door notaris Weijs, het echtpaar Nic en Juliane van Dee en enkele bestuursleden. De notaris was zo vriendelijk zijn diensten gratis aan te bieden.
Tot 23 mei 2011 werd de naam ‘Stichting Ontwikkelingshulp Derde Wereldlanden Venray’ gebruikt. Sindsdien is het ‘Stichting Helpende Handen India’, een naam die beter past bij de doelstellingen en activiteiten van de stichting. De oude naam suggereerde dat wij ook actief zouden zijn voor andere zgn.  ‘Derde Wereldlanden’. In de praktijk was dat echter niet zo. Wij hebben ons altijd alleen ingezet voor het project Stichting Udavum Karangal van initiatiefnemer Steven Vidyaakar.
Behalve de actieve stichting in Venray, zijn ook in Santpoort enkele bevlogen mensen actief voor Udavum Karangal. In Amersfoort is een kleine actieve afdeling die onder de stichting in Venray valt.

Udavum Karangal India: 
Sinds 1983, na vijf jaar ervaring bij Moeder Teresa in Calcutta, bouwt Pappa, zoals Steven sinds jaar en dag door alle mensen (staf, vrijwilligers en bewoners) liefdevol en met groot respect genoemd wordt, aan zijn droom: ‘het helpen van mensen in nood’.
In 1983 kreeg hij, als maatschappelijk werker, in een sloppenwijk van Chennai, een baby, achtergelaten in een vuilnisbak van een bioscoop, in zijn handen gelegd. Wonend in een schamel hutje probeerde hij dit baby’tje zo goed en zo kwaad als hij kon te verzorgen. Hij had geen enkele ‘Pappa-ervaring’. Één werd twéé werd drié … behalve achter gelaten baby’s ook grotere verstoten straatkinderen, verstoten zieke volwassenen en de laatste jaren ook steeds meer zieke ouderen … met als resultaat nù na 34 jaar: méér dan 35.000 kansarme verlaten zieke mensen werden en worden sindsdien op een of andere wijze door Pappa (inmiddels met een ruime ervaring) geholpen.
Het schamele hutje is inmiddels vervangen door veilige duurzame eenvoudige gebouwen. Niet alleen in Tiruverkadu (bij dorpje van Chennai), maar inmiddels ook in Coimbatore, Madurai en Tiruvannamalai, allemaal gelegen in de deelstaat Tamil Nadu, zuidoost India.
Udavum Karangal is een gedegen opgebouwde NGO (niet-gouvernementele organisatie). Steven houdt zich, zoals het hoort, keurig aan de nationale en regionale wetgeving. 

Udavum Karangal zet zich in op 3, ook voor ons, belangrijke leefgebieden:
een thuis bieden – onderwijs bieden – gezondheidszorg bieden - noodhulp bieden

Een thuis:
Vanaf het begin vinden verstoten weeskinderen, al dan niet met een lichamelijke e/o verstandelijke beperking en wees-volwassen met een psychiatrische ziekte e/o lichamelijke e/o verstandelijke beperking en, de laatste jaren steeds vaker, verstoten wees-ouderen, dementerend of lichamelijk ziek, een warm liefdevol thuis bij Pappa en de medewerkers en vrijwilligers van Udavum Karangal. Sinds jaar en dag worden er dagelijks meer dan 4000 monden gevoed. Veel eten wordt geschonken door de lokale bevolking. Bijvoorbeeld een of meerdere zakken rijst, groenten e.d. als offer / gift bij een bruiloft of ander feestelijke gelegenheid.

Onderwijs:
In 1997, toen er steeds meer kinderen van schoolgaande leeftijd in Udavum Karangal woonden, besloot Pappa een eigen school te bouwen. Toen onder een boom … later in een klein gebouwtje … en nu in een grote Helpende Handen basis-en middelbare school, waar dagelijks ongeveer 2500 kinderen onderwijs volgen. Ook kinderen met een beperking volgen sinds enkele jaren aangepast onderwijs. Jong volwassenen wordt beroepsonderwijs aangeboden (ziekenverzorgende, riksja chauffeur, e.d.). De mobiele school ‘Wings’ rijdt elke dag naar grote bouwprojecten waar kinderen van arme bouwvakkers-gezinnen uitgedaagd worden onderwijs te volgen. Juist onderwijs kan deze kinderen een perspectief bieden voor de toekomst. Deze kinderen krijgen behalve onderwijs, ook lessen in zelf-verzorging (tandenpoetsen, handen wassen, e.d.), een voedzame maaltijd, daar waar nodig kleding en in geval van ziekte worden zij gezien door een verpleegkundige of arts.
De kinderen die in Udavum Karangal opgegroeid zijn krijgen de kans om, daar waar nodig met begeleiding, buiten het project verder te studeren of te gaan werken. Veel jonge vrouwen blijven (tijdelijk) in Udavum Karangal werken. Zij geven, uit dankbaarheid, hun helpende handen terug aan het project.

Gezondheidszorg:
Omdat er altijd (lichamelijk e/o geestelijk) zieke mensen opgevangen worden, moest en moet er vaak gebruik gemaakt worden van dure externe ziekenhuisvoorzieningen. Zoals voor ons zo vanzelfsprekend kunnen veel arme mensen in de omgeving geen gebruik maken van een basis-gezondheidzorg. Reden voor Steven om, in overleg met ons, in 2010 te starten met enkele kleine polikliniekjes (huisarts, tandarts, oogarts, maag/darm, KNO, apotheek, fysiotherapie) in een pand aan de toegangsweg naar Tiruverkadu, een bij-dorp van Chennai. In dit gebouw en op locatie in de omgeving worden voorlichtingsbijeenkomsten georganiseerd (voeding, gezond leefpatroon, huiselijk geweld, e.d.). 
In de Nillgiri Hills nabij Coimbatore rijdt dagelijks een ‘mobiele huisartsenpost’ naar ver afgelegen gehuchten, waar veel arme theeplukkers-gezinnen wonen, die vaak verstoken zijn van gezondheidszorg.
Inmiddels weten heel veel mensen in de wijde omgeving de Helpende Handen gezondheidszorg-voorzieningen te vinden.
In 2014 gaf Steven te kennen toe te zijn aan zijn volgende grote uitdagende droom: een klein ziekenhuis bouwen voor de kansarme mensen in de omgeving en de bewoners van Helpende Handen. Hier kunnen de mensen, tegen een voor iedereen betaalbare vergoeding, kwalitatief goede en professionele gezondheidszorg ontvangen. In maart 2018 wordt dit Helpende Handen Gayathri (Zon) Ziekenhuis geopend en in gebruik genomen.

Noodhulp:
Daar waar nodig zet UK zich ook in als er mensen in nood zijn.
* Nadat het vissersdorpje Kanthur – Angalamman Kuppam door de Tsunami in 2004 totaal vernield werd, besloot Steven voor deze zeer arme vissersgezinnen een 70-tal nieuwe huisjes te bouwen. Met steun van veel Nederlandse en Indiase sponsores werd dit project ‘Prashanthi’ in een zeer korte tijd verwezenlijk.

* De Coovum rivier treedt tijdens de hevige moessonregens vaak buiten zijn oevers. Veel arme mensen wonen in of dichtbij de rivierbedding in schamele hutjes, gemaakt van palmbladeren. Directe noodhulpgoederen, zoals een dekzeil, zeep, voedsel en medische zorg werden, met steun vanuit Nederland, direct aangeschaft en onder de bewoners verdeeld.

* Steeds meer oudere (dementerende / zieke) mensen leven momenteel alleen in een klein hutje of soms op straat. Zij kunnen niet voor zichzelf zorgen. Steven heeft met onze hulp een afdak gebouwd aan het Jeevan-gebouw aan de weg naar Chennai. Hier krijgen meer dan 70 vrouwen en mannen elke dag een gezonde voedzame maaltijd (tafeltje dekje idee). Daar waar nodig krijgen zij medisch zorg en nieuwe kleding.

* De politie of de lokale bevolking weet UK te vinden als er psychiatrische zieke mensen in de war en vervuild op straat verkeren. Zij bellen naar Steven. Een UK-ambulance busje haalt deze mensen op. Zij worden verzorgd en medisch nagekeken. De meesten willen graag blijven wonen in UK.

Steven  -  Pappa  -  Opa
Inmiddels zijn de baby’s van destijds volwassen geworden. Meer dan 110 meisjes zijn in het huwelijksbootje gestapt. Pappa is niet alleen Pappa en ‘Mamma’, maar ook schoonvader en al meer dan 130 keer een trotse Opa. Maandelijks komen de moeders en vaders bij elkaar en worden zij (intensief) begeleid door Pappa. Verschillende jongens met een beperking zijn werkzaam binnen Udavum Karangal. De andere jongens studeren of werken buiten het project en wonen zelfstandig. Ook zij komen regelmatig op bezoek.

Onze stichting heeft, met hulp veel individuele sponsors, basis- en middelbare scholen, vastenactie-groepen, bedrijven, services clubs, etc. in de voorbije 20 jaar aan veel Helpende Handen-projecten (financieel of in natura) een bijgedragen geleverd, zoals:
Thuis: opvanghuizen (bouw en inrichting), bedden en matrassen, kleding, noodzakelijke vervoermiddelen, generatoren, speelgelegenheden, eetgelegenheid voor ouderen (‘tafeltje dekje’), e.d.
Onderwijs: klaslokalen (bouw en inrichting), mobiele school, schoolbussen, schoolmaterialen, schooluniformen, een multifunctionele open overkapping tegen de felle zon.
Gezondheidszorg: poliklinieken, mobiele huisartsenpost, ambulances, fysiotherapie en natuurlijk het nieuwe Helpende Handen ziekenhuis. Wij als stichting hebben ons vooral gericht op de afdeling ‘moeder en kind’. Recent hebben wij een enorme container met 50 bedden, matrassen en nachtkastjes, beval-bed, medicijnwagentjes, rolstoelen, krukken, tandartsmaterialen, e.d. naar India verscheept.
Noodhulp: herstelwerkzaamheden na ernstige overstromingen t.g.v. de moessonregens en de bouw van 70 eenvoudige degelijke vissershuisjes na die vreselijke Tsunami-ramp van december 2004. De gemeente Venray en veel individuele sponsors hebben hier destijds veel aan bijgedragen.

Wij hebben veelvuldig contact met Steven en Udavum Karangal. Meestal per mail, maar ook maandelijks via skype. Daar waar mogelijk en wenselijk bezoeken wij, op eigen kosten, het project. De relatie met het Dendron College is in de afgelopen 10 jaar steeds hechter geworden. Helpende Handen is het vaste ‘goede doel’. Elke twee jaar gaan 4 leerlingen onder begeleiding van 2 docenten naar India. De leerlingen zijn daarvoor en vooral daarna onze Helpende Handen ambassadeurs.

Sinds 1997 werken wij naar grote tevredenheid en in goed vertrouwen samen met Wilde Ganzen (Hilversum). Zij zijn ons ‘Kema-keurmerk’. Als Steven en wij een gedegen, goed (financieel) onderbouwd project indienen, dan geeft Wilde Ganzen een ruime premie. Wij vinden het prettig dat een bekende, betrouwbare externe Nederlandse organisatie als Wilde Ganzen over onze schouders meekijkt. Wij ervaren deze samenwerking als opbouwend, positief en steunend, waarin wij alle vrijheid hebben dat te doen wat wij belangrijk vinden. Elke 2 of 3 jaar gaat een van de Wilde Ganzen medewerkers naar Steven, om ter plekke te bekijken of uitgevoerd is wat door Udavum Karangal toegezegd werd. Op verzoek van Wilde Ganzen gaat een lokale accountant regelmatig naar het project. Tot op heden, na bijna 50 premie-aanvragen van ons, is Wilde Ganzen zeer te spreken over de samenwerking met Steven en met ons hier in Nederland.

Elke dag moeten er meer dan 4000 monden gevoed worden. Mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Zes dagen per week gaan kinderen naar de HH-school. Elke dag maken veel mensen gebruik van de HH-gezondheidszorg.
U begrijpt dat de zorg voor zoveel mensen iedere dag weer veel geld kost.
Steven is helemaal afhankelijk van donaties. Mocht u zijn project een warm hart toedragen dan is uw donatie zeer welkom. Graag verzorgen wij, voor scholen, clubs en bedrijven een presentatie over het HH-project.
Wij gaan door omdat het zo HART nodig is … op naar het volgende jubileum.